Geçenlerde kaşıkla yemek yemeyi keşfettim. Şimdiye kadar çatala batırılabilecek yemekleri yerken annemin yardımıyla kendi kendime yiyebiliyordum. Ancak bahsedeceğim olayda kendi isteğimle annemin elinden kaşığı aldım ve de minik bezelyeleri güzel güzel kaşığa doldurup doldurup yedim. Bazen ağzıma götürürken hiçbirini düşürmüyor bazen de koca kaşıkta sadece bir tane bırakarak yemeğimi yiyordum. Biraz çabaladıktan sonra galiba işi eğlenceli kılmak istedim. Karnımı doyurmanın ötesinde bezelyeler benim için bir oyun aracı oldular. Bir güzel döktüm onları masama, bu sefer kaşıkla alıp tabağa koymaya çalıştım. Yer gör nasıl salça, nasıl yağ... Ama olsun, böyle olmazsa nasıl öğrenebilirim yemeyi. Bu olaylar olurken annem bana bir lokma da ekmek uzattı. Bir refleks midir bilinmez ama ekmeği aldım ve tabağın içine, yemeğin suyuna soktum. Bir nevi "bandıra bandıra" olayı yani... Bana böyle keşifler yapmama izin verdiğin teşekkür ederim anneciğim. Her akşam yemeğinin ardından bir ton temizlik yapman gerekse de benim merak duygumu köreltmemeye çalışıyorsun, ben bunu hissediyorum inan :)
Afiyet olsun dilacim.darısı basımıza :)
YanıtlaSil