30 Nisan 2009 Perşembe

Müziği Seviyorum

Anneannem benim için Volkan Konak'ın son Cd'si "Mimoza" yı almış. Dün gece annemle onlarda kaldık. Anneannem bana sürekli bu CD'yi dinletti ve beni kucağına alıp dans etti. Ne yazık ki makinamız olmadığından bunu görüntüleyemedik ama müziklere ben de eşlik etmeye çalıştım inanın :)

29 Nisan 2009 Çarşamba

Dila Hanım'ı Dinlerken




Annem adımı "Dila Hanım" filminden almış. Aslında bana uzuuuun zamandır (babamla ilk tanıştığı yıllardan beri) "Yaren" ismini koymak istiyormuş ama sonra birlikte DİLA'da karar kılmışlar. Bu sabah annem bu filmin müziğini bana dinletti. Ben de kendi agu-bugu larımla eşlik etmeye ve biraz da anlamaya çalıştım.

Uzun Uykular İstiyoruuummm


Gündüz vakti uykularım için annem "Kuş Uykusu" diyor. Çünkü yatmamla kalkmam bir oluyor. Ne denedilerse olmadı. Umutla uykumun düzene girmesini bekliyor annem. Neyseki geceleri böyle bir sorunum yok...

28 Nisan 2009 Salı

Süt Olsun Diye


Doğruğumdan beri etrafımdakilerin beni severken çıkardıkları seslere ve kulandıkları kelimelere seve seve alıştım. Ama bir de bir laf var ki herkesin dilinde. Neymiş? "Süt olsun diye..." ymiş... İşte size annemin tavsiyesi. Humana Still Tee... Annem günde 3-4 bardak bu çaydan içiyor benim için. Hem lezzetli hem de ekonomikmiş ve heryerde bulunabiliyormuş.

27 Nisan 2009 Pazartesi

Uyku Arkadaşım


Bazen kolik ağlamalarımdan dünyayı gözüm görmüyor. Böyle zamanlarda beni susturabilen tek şey şarjlı el süpürgesi. Sesini duyar duymaz hemen susuyor ve de uykuya geçiyorum :)

25 Nisan 2009 Cumartesi

Annemi Seviyorum

Annem diyor ki benimle her an çok güzelmiş ama geceleri paylaştıklarımız bambaşkaymış. Güzdüzleri etrafımızda çok fazla kalabalık, insan vs. oluyormuş. Ben başka şeylerle de ilgileniyormuşum. Ama geceleri sadece bize aitmiş. Annem beni gece emzirirken birbirimize sevgi transferi yapıyormuşuz. Sadece ikimizin yaşadığı çok yüce bir hismiş bu. Bunu ben de hissediyorum zaten, geceleri hiç ağlamayarak ben de bunun için anneme fazlasıyla teşekkür ediyorum.

En iyi dostum REZENE ÇAYI


Gerçekten ilk 3 ayım çok sıkıntılı geçti. Kolik adı verilen anlamsız sancılar yaşadım. İşin garibi ilk 40 gün çok uslu idim ama ne olduysa 41. günümde oldu. Gündüzleri sürekli ağlıyordum. İşte o zamanlarda annem çareyi hemen rezene çayında buluyordu. Büyüdükçe uykularım düzene girdi ve sancılarım azaldı ama bu akşam üzeri tekrar ortalığı ayağa kaldırdım. Böyle olunca rezene ile tekrar buluştuk. Acaba canım her çektiğinde sancı numarası yapsam, annem bana hep bu çaydan verir mi?

Rüzgar Abim


Rüzgar Abim ile bir sürü fotoğrafımız var ama babasının makinasında kalmış. Bizde ise sadece bu fotoğraf vardı.

Sevdiklerim

Perşembe akşamı bize Vedat amcamlar geldi.Vedat amcam, Sibel teyzem ve de oğulları Rüzgar abim. Rüzgar abim 4 yaşında. Bana şarkılar söyledi, beni öptü, sevdi, oyunlar oynadık birlikte. Vedat amcam da ne zaman ağlasam beni susturmayı başardı. Onun doğuştan bebek bakımı konusunda yetenekli olduğunu söylüyor herkes zaten. Ben de bunu hissettim zaten ve onun kollarında hemen sustum. Onları seviyorum.

19 Nisan 2009 Pazar

İlk Yazı


Merhaba,

Sonunda oldu. Dila'nın da bir blogu var artık. Sizlerle günlüğünü paylaşacak. Ancak bu ilk yazıyı kendime ayırdım, birazcık analık hakkı diyelim buna.

Güzel kızım,
Şu an 2,5 aylıksın. Çok güzelsin ve benim birtanemsin. İlk geldiğinde, itiraf ediyorum "Allah'ım, ne yaptım ben?" dedim içimden. O kadar miniktin ki, korktum kızım. Ama şimdi diyorum ki iyi ki varsın. Hala gündüzleri sancılanıyor ve çok ağlıyorsun ama sabrın ne demek olduğunu öğrenmişim sayende, bunu fark ediyorum. Beni büyütüyorsun.

Günden güne yapabildiklerin artıyor ve farklılaşıyor. İstedim ki bunu sadece ben değil, sevdiklerimiz, dostlarımız da izleyebilsin. Eminim onlar da senin dünyanda olup bitenleri heyecanla izleyecekler.

Herkese buradan sevgilerimizi iletelim ve "bizi izlemeye devam edin!" diyelim :)