Bugün 19 Mayıs. Gençlik ve Spor Bayramı. Henüz genç sayılmayız ama şimdiden bana ve yaşıtlarıma kutlu olsun. Bu bayramların en güzel yanı resmi tatil olması nedeniyle annemin bana kalması :)
Annem bugün işe gitmedi. Hep birlikteydik. Sabahtan ilk önce anneannem geldi. Hep beraber kahvaltı yaptık. Ardından da bu sefer Hacer teyzem sabah kahvesine geldi bize. Genelde içlerinden sadece bir tanesi ile birlikte olduğum tüm kadınlar bugün biraradalardı. Üçünü birden görünce ne sevindim, ne sevindim. Muzip muzip gülmelerim, yan yan bakmalarım, şarkılar söylemelerim, nen nen diye bağıra bağıra müzik açtırmalarım, koltuğun arkasına ve de Ayı Bobo'nun altına saklanmalarım... Hepsi tavan yaptı bugün. Tüm şirinliğim ve cilvem üzerimdeydi.
Derken akşam üzeri, annemle önce terziye oradan da parka gidecektik ki anneannem de bizimle gelmeye karar verdi. Hep beraber düştük yollara.
Uykumu tam alamamış olmamın verdiği bir tatsızlıktı sanırım ki parkta pek neşem yoktu. Benim gibi parka gelen bir çok bebiş vardı. Ama ben onlarla hiç ilgilenmedim. Sallanmak bile istemedim salıncakta pek. Habire annem kucağına alsın, omzuna yatayım istedim. Beni güldürmek için anneannem ne yaptıysa başarılı olamadı. Bir astım ki yüzümü o kadar olur. Ama neyse ki kısa sürüyor bu hallerim. Eve dönerken annemin kucağında yapmadığım şirinlik kalmadı yine. Sağdan soldan bakanlara el sallamalar, öpücük yollamalar... Bir ara girdiğimiz marketin raflarını kurcalamalar ve annem beni uyardığında yüzüne masum masum bakıp gülmeler...
Özetle çok güzel bir gündü... Tam bayramdı yani.. Bir sonraki bayramı iple çekiyorum :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder