Bugün sabahtan akşama kadar sokaklardaydık. Sabah erkenden babam annemle beni iskeleye bıraktı. Üsküdar'dan Kabataş'a geçtik. Bu benim ilk deniz-motoru seyahatimdi. Annem, arabamla birlikte beni nasıl karşıya geçireceğini düşünüyordu kara kara ama ona birçok insan yardımcı oldu. Motorda görevli abiler arabamı içeriye taşımasında yardım ettiler. Ana amacımız Büyükada'ya gitmekti. Kabataş'tan Adalar vapuruna binecektik. Ben motorda uyuyakalmışım.
Gözlerimi açtığımda Ada Vapuru'na binmek üzereydik. O kadar kalabalıktı ki ben şaşırdım kaldım. Bu kadar çok insanı birarada hiç görmemiştim. Sonra vapur Kadıköy'e yanaştı ve oradan anneannem de arkadaşlarıyla birlikte vapura bindi. Havanın sıcaklığından faydalanıp vapurda bir güzel soydular beni. Çevredeki herkes baktı bana. Ablalar, abiler sevmeye geldiler.
Ada'ya indiğimizde annemle çok güzel gezdik. Yemek yedik, denize baktık, kedilerle konuştuk, hatta Ada'da o sırada düzenlenen halk yürüyüşüne bile kısacık da olsa katıldık. Ömrümde ilk kez orada bando takımı gördüm :) Marşlar çalıyorlardı. Annem marşların ritmine uygun olarak hop hop hoplattı beni. Ardından kısa bir Ada turu yaptık. Köşkler, yalılar, bağlar, bahçeler hepsini gezdik durduk... Ben hiç huysuzluk etmedim. Derken akşam eve dönerken artık yorulduğumu fark ettim. Bostancı'dan bizi almaya gelen babama ağlayarak bir sürü naz yaptım. Babam sabırla susturmaya çalıştı beni ama. Eve gelince de güzel bir banyo ile hemen uykuya geçtim. Ne diyeyim? Ben bir küçük cezveyim, köşe bucak gezmeyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder