2 Şubat 2010 Salı

Mutlu Yıllar Bana

Cumartesi günü doğum günümdü. Herşey o kadar güzeldi ki. Evimizin her yeri süslerle doluydu. Süslerden önce korksam da sonra birazcık alıştım. O sabah uyandığımda annem beni "iyi ki doğdun güzel kızım!" diyerek aldı yatağımdan. Kahvaltımı ettikten sonra da kapımız çaldı. Bir de ne göreyim. Hepimiz pijamalıyken karşımızda Eray Teyze ve Oğuz Amca! Onları görünce çok sevindim. Evimiz neşe doldu. Birlikte oynadık, koşturduk. Oğuz amcamı bir güzel öptüm. Eray teyze kıskandı :)
Derken Oğuz amcam çalışmak için işine gitti. Ben de uyudum birazcık. Uyanınca bir de ne göreyim. Ev çiçek bahçesi gibi. Tamtamım Beren, İrem ve anneleri de evdeler. Ardından Aslı, Senem ablalar ve Hacer teyzem geldiler.. Tabi İzmir'deki sevdiklerim Vedat amca, Sibel teyze ve Rüzgar abim. Tatillerini benim doğum günüme denk getirdiler. Çok seviyorum onları.

Önce evdeki kalabalığı yadırgadım. Annemin kucağına yapıştım yine. Ama sonradan açıldım. Yakışıklı arkadaşlarım Kerem ve Fırat da aileleriyle birlikte gruba eklenince herşey tamam oldu.

Ben bütün arkadaşlarıma ellerimi uzatarak dokunmak istedim. Babam saz çaldı. Hepimiz oynadık. Fırat birazcık sazdan korktu, ağladı. Ama sonra o da alıştı.

Partimin en keyifli anlarından biri de pasta mumlarını üflemekti. Ben henüz beceremediğim için İrem ve Rüzgar'dan yardım aldım. Anneannelerim bir sürü mama yapmışlardı. Afiyetle yedik.
Günün diğer süper anı da hediyeleri açmaktı. Ben paketleri açtıkça Beren dostum "ooooo" diyordu :)
Herkes bana bir sürü hediyeler almış. Herkese çok teşekkür ederim.

Ne güzel değil mi? Daha dün doğmuştum, bugün hemen 1 yaşında oldum. Ben doğmadan önce sevdiklerim hep benimleydi. Hala da öyleler. Büyüyorum, yürüyorum, kendimce konuşuyorum, elime bez alıp evdeki eşyaları bile siliyorum. Vay be! Ben neler yapabiliyorum.

Gelecek yılki doğum günümü şimdiden heyecanla bekliyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder