Son Partim

Dedemin gidişinin ardından yine tv karşısında sızmışım.

Gözümü açtım ki bir de göreyim. Evimizde çok cici bir abla var: Asya Ablam.

Annesi Eda teyze ile birlikte çoook uzak olan evlerinden benim için evimize gelmişler. Annem de ben de o kadar mutlu olduk ki. Asya ablamı çok sevdim. Tombik yanaklarından öptüm de öptüm işte oh! Sarıldım, onunla oynadım. O da bana sürekli birşeyler öğretme çabasıyla yandı tutuştu. Dedemin getirdiği oyuncağı nasıl kullanacağımı gösterdi. Hem Asya ablam hem de Eda teyzem bir sürü fotoğraflarımı çektiler. ve tabi onlarla da yine mum üfledim, dilek diledim :) Bu 3 kutlamada da aynı pastayı kullandık. Tutumluyuz yani merak etmeyin. Eda teyzem o kadar kibar ki pastamın yarım olduğu anlaşılmasın diye fotoğraf çekerken çok çaba harcadı. ama ben burada açıkladım durumu şimdi, nolcak? Tüh, tüh! :)

Asya ablamı o kadar çok sevdim ki dilim birbirine dolaştı. Kendisine çoğu zaman "Eda'cım" annesine "Asya'cım" diye hitap ettim. Bu da hem gülmelere sebep oldu hem de anılardaki yerini almak üzere annemin hafızasına kazındı :)

Ne kadar çok seviliyormuşum meğer (bu kelimeyi de yeni öğrendim). Hep böyle kalabalık doğum günlerim olur umarım. Benimle olan herkese çok teşekkürler!

Bu arada her zamanki gibi bütün hazırlıklar ve de mamalar için anneanneme ayrı bir teşekkür etmeyi unutmayayım, Ellerine sağlık Huriş'cim!