Annem de ben babamla olduğum zamanlarda denizin ve güneşin keyfini çıkarmaya çalıştı.
Didim'de çok güzel arkadaşlıklarım oldu. Köpüş Yılmaz, Deniz, Osman Abi ve de Osman Amca....
Bütün gün denize giriyor, oynuyor, geziyor ve yorgunluktan kendimi uykularda buluyordum.
Hayatımda ilk kez sabahları 10:00 da kalktığım, akşamları 23:00 te yattığım bir dönemim oldu. Dönüşte Efes, Selçuk, Şirince bir sürü yer gezdik.
Derken babama ve akrabalarıma veda ederek Çınarcık'a annanemin yanına geldik. Geldik ama hava yağmur çamur. Ne denize girdik, ne gezebildik. Biz de annemle halıda yüzdük bol bol. Aynı kitabı günde 3 kere okuduğumuz zamanlarımız da oldu, okey yani benim değimimle yapbozlardan kendimize yemek yaptığımız da :)
Derken günler su gibi akıp geçti. Annem yeniden işe döndü. Artık tatil ne demek çok iyi biliyorum. Her sabah anneme "bugün tatil mi?" diye soruyorum bir umutla :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder